|
Historie van de buurt Gracht
De oudste constatering van de buurt Gracht dateert uit de Romeinse tijd en lag langs de heerbaan van Aken naar Heerlen. Pas tussen 1104 en 1157 bouwden de monniken van Rolduc er zeven boerderijen. Een daarvan is de Crombacher hoeve. Deze was oorspronkelijk in vakwerkbouw gebouwd. Omstreeks 1700 werd ze herbouwd in baksteen.
De naam “Gracht” is afgeleid van “Jraat” of “Jreëts’, hetgeen “holle weg” betekent. Een weg dus, ingegraven in het landschap, waardoor hoge zijkanten ontstonden. Dit is nu nog duidelijk te zien in het eerste gedeelte van de Grachterstraat, waar de huizen op heuveltjes liggen en er trappen nodig zijn om de voordeur te bereiken.
Oorspronkelijk was de Gracht een agrarisch gebied. Dit veranderde toen tegen het einde van de 19e eeuw steenkool in de ondergrond werd aangetroffen. In 1899 werden twee schachten gemaakt voor de aanleg van de mijn “Willem Sophia”. De mijnindustrie zou het beeld van de Gracht totaal doen veranderen.
De ingang van de mijn lag aan de Industriestraat, maar de enorme steenberg, de slikbassins en de paardenstallen, lagen op de Gracht, achter het mijnspoor. De mijn groeide zo stormachtig dat de wijk uiteindelijk beklemd raakte tussen de steenberg en de slikvijvers. Bovendien raakte de wijk ook nog eens geïsoleerd door de aanleg van het Miljoenenlijntje, begin jaren dertig, en werd afgesneden van de rest van Kerkrade.
Het inwonertal van de Gracht groeide echter zo snel, dat de toenmalige bisschop van Roermond, mgr. Lemmens, in 1932 opdracht gaf tot het stichten van een nieuwe parochie. 20 Jaar later bouwde men een eigen school en weer enkele jaren later een kleuterschool. Het aantal leerlingen liep op tot 368!!!
Het terrein tussen kerk en Locht werd in westelijke richting geheel volgebouwd om aan de woningbehoefte te voldoen. De sluiting van de mijn “Willem Sophia” in 1970 heeft deze uitbreiding niet kunnen tegenhouden. Op de plaats van de afgebroken Eijkerkolonie verrezen tussen de spoorlijn en de Hamstraat tal van kleine en grote industrieën.
De indeling van de wijk is als volgt: de enige doorlopende weg in de wijk is de Calbertsweg. De buitenrand wordt in een grote boog gevormd door de “grachten”, die in alfabetische volgorde, allemaal vrouwelijke namen dragen: Agatha-Gracht, Birgitta-Gracht, Caecilia-Gracht, Dorothea-Gracht, Elisa-Gracht, Frederika-Gracht en Gerarda-Gracht. De kleine binnenboog draagt mannelijke namen en deze worden met “eiken” aangeduid: Alexandereik, Boudewijneik, Constantijneik, Daniëleik en Eikerplein.
In september 2002 startte een grootscheepse renovatie van de Oude Gracht, die in april 2003, door wethouder Peter Thomas, werd afgesloten.
|
